नेपाल बिद्युत प्रधिकरणले प्रतिदिन १२ घण्टा रहेको लोड्सेदिङको समय बढाएर १६ घण्टा पुर्यपछी साईबर ब्यबसाय बन्द हुने अवस्थामा पुगेका छन । साईबर ब्यबसायमा सन्लग्न ब्यबसायिहरुले यो ब्यबसायको बिकल्प खोज्न बाधधे हुनुपरेको बातायका छन। साइबर क्यफेहरु लामो समयसम्म हुने लोड्सेदिङ्का कारण भरपर्दो बैकल्पिक ब्याबस्था गर्न नसक्दा बन्द हुने अवस्थामा पुगेको साईबर् संचालकहरु बताउछन । बुढानिलकण्ठ स्थित ग्लोबल लिङ् कम्प्युटर ईन्स्टिच्युट तथा साईबर् संचालक राजु भण्डारीले लामो समयसम्म बत्ती गैरहने भएकोले बैकल्पिक ब्याबस्थ अपनाउन गर्हो भएकोले साईबर् संचालन गर्न कठिनाइ भएको बताए । उनका अनुसार लामो समयसम्म लोड्सेदिङ हुँदा बेट्री चार्ज गर्न समेत समस्या परेकोले ब्याबसाय नै बन्द गर्नुपर्ने अवस्थाको सिर्जना भएको हो । त्यस्तै गरी २०६१ सालदेखी साईबर् र फोटोकपी सेवा संचालन गर्दै आएका दिपक भण्डारीको गुनासो अर्कै रहेको छ । साईबर् ब्याबसायमा प्रतिस्पर्धाका कारण सस्तो दरमा सेवा उपलब्धी गराउनु परेको अवस्थामा बिजुलिको बैकल्पिक ब्यबस्था गर्दा संचालन खर्च बढन जाने कारणले यो ब्यबसायको बिकल्प खोज्नु पर्ने अवस्था आएको हो ।
बिगतमा प्रतिघन्टा रु २५ लिने गरेको ईन्टरनेट सेवा उच्च प्रतिस्पर्धाका कारण केबल रु १० मा मात्र प्रधान गर्नुपरेको उनको गुनासो रहेको छ । यस साइबरबाट पसलको भाडा उठाउन नसकिएको बिद्युतअको अनियमितताका कारण आफुले यो ब्याबसायको बिकल्प खोज्न लागेको उनको भनाइ छ । नेपालमा बददो लोड्सेदिङ्का कारण साईबर् ब्याबसाये सन्चालन गरेर बसेका ब्यापारीलाई पसल चलाऊन त काठिन परेकाइ छ नै ईन्टरनेट प्रयोगकर्ताहरु समेत यो समस्याबाट निकै प्रभाबित भएका छन । काठमाडौं मनमैजुका निर लामाले बददो लोडसेदिङ्का कारण आफुलाई बिदेसमा रहेका आफना आफ्न्तहरुसँग च्याट गर्न समेटा अप्ठेरो भएको बताउछन । केही मानिसहरुले भने लोदसेदिङ्को प्रभाबबाट केही मात्रमा भएपनी राहात पाउन आफनो दिनचर्यनै परिवर्तन गरेको भाताये । पुतलिसडक स्थित आकार द डिजाइनरका संचालक शिवभक्त श्रेष्ठ भन्छन । दिनभरी बत्ती गएको बेला घरमा आराम गरेर सुत्छु अनी जती बेला बत्ती आउछ त्यतिबेला नै अफिस आउछु । बत्ती भएको बेला रातभरी खतिएर काम गर्नै पर्छ । नत्र समयमा काम भ्याएन भने ग्राहकहरु अर्को प्रोडक्सन हाउस तिर जान्छन । ब्यपारको पनि सिजन हुन्छ र उनिहरुलाई पनि हतारको काम हुन्छ । तोकेको समयमा त भ्याउनै पर्छ । यसरी बडदो लोदसेदिङ्का कारण आम उपभोक्तालाई प्रत्यक्ष नकारत्मक असार परीरहेको बेला नेपाल बिद्युत प्राधिकरणले लोड्सेदिङ्को समय अझै बड्नसक्ने बाताये पछी आमा उपभोक्ता र बिद्युतिय सेवा प्रदायकहरु अझ चिन्तित बन्नपुगेका छन ।
त्यसै कारणले गर्दा लोकतान्त्रिक गणतन्त्र नयाँ नेपालमा नेपाली जनताले पाएको नयाँ र नौलो उपहार स्वरुपको पुरस्कार यहि नै हो भनेर भन्न नमिल्ने त होईन । कता कता ढुङ्गे युगको शिकार त हुनु पर्ने होकि जस्तो अनुभव बिधुतिय सेवा प्रदायकहरुले अड्कल काट्न थालेका छन । तेसै कारणले गर्दा मैन बत्तिको उत्पादन बढाउन तिर बिसेस ध्यान जागरुक भएको हामीले पाउदछौ ।विश्वमा अहिले आर्थिक मन्दिले बिकराल समस्या बनाएको बेला त्यसै त श्रमिकहरुको संख्या कम्पनीहरुले कटौती गरि बिदेशि कामदारको लागी बेरोजगारको बन्धनमा बाधिन बाध्य हुनु परेको बेलामा हाम्रो देशमा सरकारमा बस्ने देश बहाक पार्टीका नेता भनाउदाहरु अझै पनि हाम्रो देशलाई आर्थिक मन्दिले केही असर पार्दैन भनेर भाषण गर्न पछि परेका छैनन् । भाषण एकातिर काम अर्कातिर गरेर हिड्ने प्रबृति छाडेका छैनन् । नेपाली जनतालाई बलिको बोका बनाएर आफुहरु अहेस आरामको जिवन जिउन चाहने अबसरबादी नियति भएका नेताहरुले नयाँ बनाउने शब्द दिएर बाजे बराजुको पुर्खालाई बिउताउन खोजी राखेका छन् । अनि भन्ने गर्दछन हामीलाई केही गर्न दिएन फलाना पार्टीले र फलाना व्यक्तिले भनेर जनताको आँखामा धुलो हाल्ने काम गरि राखेका छन् । कानून आफनो हातमा छ सत्ता आफनो हातमा छ र जनताले जंगली जिवनबाट आज सपनामा पनि नदेखेको ठाउँमा पुर्याईदिएको छ । फेरि पनि भन्ने गर्दछन् अब नयाँ र नौलो क्रान्ति त गर्ने बाकि छ । बलिदान दिन पनि पछि हट्ने छैन भनेर भन्ने पनि गर्दैछ ।के ति नेताहरुले जसरि सत्ता र शासनको बागडोर समाल्न सहकार्यका साथ आएका थिए अहिले तियो तरिका बाट कार्य गर्न भुलेका हुन त । हिजो संसद भनेको बुजुवाहरुको मागि खाने भाडो हो भन्नेहरु आज त्यहि ठाउँ र कुर्सीको आनन्दको लिप्त हुन पुगेका छन् । देश र जनताको नोकर हु भनेर बिगुल फुक्नेहरु आज पारिवारिक सन्जाल,बिलासिता,पुजिपतिको सिको सिक्न पछि हटेका छैनन् । नाताबाद र कृपाबादका चर्कानारा लगाउनेहरु आज कहाँ गयो ति नारा र बादका प्रतिकारि शब्दहरु के ती सबै भाषणमा मात्रै सिमीत हो । के ती देशका शासक भएर बसेकालाई अलि कति पनि लाज सरम भन्ने शब्दको ख्याल हुदैन । देशमा बिकराल परिस्थितीले जर्जड बनाउदै आएको छ ।बेरोजगारी र महङ्गीको आँधिबेरि बढेको बढै छ । यसलाई निर्मुल पार्नुको सट्टा एक आपसमा त त्यस्तो म यस्तो भनेर भाषण मात्र गरि हिड्ने बोलेकोे कुरालाई व्याबहारमा उतार्न तिर ध्यान नदिने सधै भरि हामीलाई केहि गर्न दिएन भनेर पानी माथिको ओभानो हुन खोज्नु लाचारी र कायरताको परिचय हो । आज नेपाली जनताले त्यसै जंगलबाट सदनमा पुर्याएको होईन किन कि बिगतमा देशका कुर्सी बहाकहरुको कुकृत्यले अन्याय र अत्याचारको सिमा नाघेर आचेत भएर देशमा र्सवस्वाह भएको पार्टीहरुलाई जनताले लात हानेर नयाँ र नौलो परिवर्तन ल्याउने जिम्मा सुम्पिएर साम दाम दण्ड भेद लगाएर देशको प्रमुख पार्टिमा पुर्याईदिएको छ । त्यो नसोच्नुस हामीले युद्घ सजिलै जित्यो भनेर यो युद्घ भनेको तपाईहरुको बलिदानले मात्र होईन ति निमुखा जनताको सामुहिक सहकार्य र सहचारिताको सफलता हो । अन्याय र अत्याचारले सिमा नाध्यो भने ढुङ्गा पनि त्यसको प्रतिकार गर्न जुरमुर्राउछ भन्ने कुराको पाठ सिक्नु भएको नै छ होला । अब पनि त्यो कुराले सृजना गर्न नपाओस । लोकतन्त्रमा कसैको कुरालाई खण्डन प्रतिबाद गर्न नपाउने हो । यदि कसैको कुरालाई प्रतिबाद गर्न नै नपाउने हो भने किन लड्नु पर्यो स्वातन्त्र चाहियो भनेर र लोकतन्त्र भनेर किन भन्नु पर्यो । कसैलाई चित्त नबुझकेको कुरामा सवालको जवाफ गर्न पाउनु नै लोकतान्त्रि गणतन्त्रले जनतालाई दिएको नैसर्गिक अधिकार हो । यदि मौलिक हकको नै उपभोग गर्न नपाउने हो भने के को लोकतन्त्र भनेर तालि बजाउनु पर्यो । त्यसैले सत्तामा बसेर नाताबाद र कृर्पाबाद, अहेस,आराम र बिलासिताको उपभोगीबाट पर रहेर नेपाली जनतालाई नयाँ नेपालको प्रत्याभुती दिनलाई कम्मर कसेर लाग्नु पर्यो ।
No comments:
Post a Comment